Positief blijven……

 

 

Degene die mij al lang volgen weten dat ik niet graag over mezelf praat. En ook niet over de familie en vrienden, want ik wil niet degene zijn die hun naam op het www gooit. Niet iedereen is daar namelijk van gediend.

Maar vorige week kwam ik er dus achter wat een volgers ik heb, en die steeds kijken op mijn blog hoever het met de kamer is, en of de stoelhoes gelukt is. Wel de kamer is redelijk af, ben nog niet helemaal tevreden met hoe het staat, maar heb eigenlijk geen tijd om eraan te beginnen. En als ik tijd heb dan komt er niets uit mijn handen. En dat heeft een rede. Het is namelijk zo dat mijn schoonmoeder vorige week een hele nare valpartij heeft gehad en daarbij diverse nek en ruggenwervels heeft gebroken. En het gaat eigenlijk helemaal niet zo lekker met haar. Daar bovenop heeft mijn oudste zus gisteren te horen gekregen dat ze ziek is, ongeneeslijk ziek. En dan heb ik het maar niet over mijn eigen tobberij met lichaam en geest, want nogmaals het is niet aan mij om over bepaalde zaken te praten. Gelukkig gaat het met de andere zus de goede kant op. Maar  jullie begrijpen nu dat ik gewoon af en toe geen tijd en inspiratie heb om iets te doen. Want de dagen vullen zich met werk, rijden naar en bezoeken van het ziekenhuis (wat niet in de buurt is), bellen hoe het met iedereen gaat, en dan de dagelijkse dingen erbij….

Ik zeg dit dus niet omdat ik wil horen hoeveel ik momenteel te verduren heb, maar alleen omdat ik sinds vorige week besef hoe trouw jullie mij volgen.

En daarom sluit ik toch positief af, en laat jullie het stukje kamer zien waar de kast staat.

 

 

 

En voor jou zus…..

Heel veel sterkte en ik hou van je.