En weer vliegt er een uit.

 

Vorige week [We waren net terug uit Egypte] kwam onze zoon thuis dat hij een huis ging bezichtigen. En er waren er die dag wel 5 die interesse hadden. Dus dat was weer spannend voor hem. Maar omdat ze het allemaal wilden konden ze een gesloten bod doen. En ja hoor, hij heeft eens geluk en word in December eigenaar van een woning.

Ik ben reuze blij voor hem, want het is een leuke oude 2 onder 1 kap woning. Met een enorme tuin.

Moet natuurlijk wel wat aan gedaan worden, maar hij is net zo’n bezige bij als wij dus dat komt goed.

Maar dat betekend voor mij, dat er weer een uit vliegt. En dat is even slikken hoor. Ben net gewend dat nr 1 uit huis is.

Daarom mijmer ik maar weer een beetje weg, mag ook wel met dit mooie weer.  En terwijl ik naar buiten zit te kijken, valt mijn oog op het beeld in mijn vensterbank met de nog bloeiende annabellen en pluimhortensia’s. Voor je het weet zijn ze straks bruin. Ook mooi, maar laat het nog maar even zo. En ik ga er straks eerst eens even een paar uit snoeien.

Fijne week allemaal

Groetjes Lia

Zomaar.

 

In onze vakantie zijn we ook nog even naar Utrecht geweest. Gisteren zag ik bij Lili M een post over Utrecht. Heb daar eigenlijk wel leuke foto’s genomen. En wil ze toch even laten zien.  Vroeger ging ik vaak naar Utrecht om te winkelen. Maar nu hadden we zoiets van laten we daar even langs de gracht koffie drinken, en ik wilde eigenlijk ook nog wat wandelen. Noem het maar een beetje aftrainen na al het lopen.

En in Utrecht [en op meer plaatsen] staan langs de grachten altijd fietsen geparkeerd. Deze vond ik toch wel zo'n  mooi plaatje, met die begroeide wielen. Totaal vergeten door de eigenaar of van de originele eigenaar gestolen. Ik vond het een plaatje waard.

We hebben door wat straatjes achter het centrum gewandeld.

 

Dit was een supersmal straatje. Bovenin liepen de muren ook een beetje naar elkaar toe, waardoor het scheve extra opvalt.

Wat lieve kleine arbeidershuisjes.

Dit is toch sprookjesachtig,

Morgen is alweer de laatste dag van de eerste werkweek. Gaat toch wel snel. Alleen vandaag had ik wel wat moeite met die hitte. Hopenlijk valt het noodweer overal mee.

 

Groetjes Lia

Heerlijk uitgerust.

De vakantie is voorbij, en we zijn weer heerlijk uitgerust.

Moet eerlijk bekennen dat we niet veel gedaan hebben in de vakantie, simpel omdat we allebei te veel hadden gedaan de laatste tijd.

Ik heb de eerste week maar zo'n kleine 160 km gelopen. En daarna 3 wk vakantie.

Als ik ergens zin in had deed ik het, maar meestal deed ik niets.

Een beetje gebroedsel op mijn nieuwe zolderkamer.

Wat fietsen en een dagje uit.

Om daarna in Egypte [wat heel onverwacht gebeurde] heerlijk te rusten.
Meer kun je eigenlijk ook niet.
We hadden ook een paar dagen met 45 graden.
Dan lig je alleen maar aan het water.

Dit is een foto van ons appartement. Dit is een eigen woning van mensen die ik ken.

En waar we gebruik van hebben gemaakt toen het ons werd aangeboden.

We zijn daar met onze zoon en vriendin heen geweest.

Wat een verschil met hoe de lokale bevolking woont, ik voelde me gewoon schuldig.
Het is een land met vreemde gewoontes en ik vind het ook een smerig land.
Op het resort is het pracht en praal, maar daarbuiten weet je niet wat je ziet.

We zijn natuurlijk ook wezen snorkelen. En dat is zo mooi.
Zo mooi dat water en die vissen die op kniehoogte al om je heen zwemmen.
Ik ben niet zo'n waterrat, maar dit deed me wel wat.

Op de boulevard heb je natuurlijk de winkeltjes, waar je bijna naar binnen getrokken word.
En hebben daar gezocht naar wat goede restaurants, want daar moet je ook goed uitkijken met het eten en drinken.
Ook daar was het wel mooi, maar als er bij een hotel ergens een achterdeur openstond, dan zag je ook daar grote puinhopen

En dan zie je ook hoe zij met hun dieren omgaan.
Toen we gingen snorkelen, met een taxibusje dat ook al een ervaring op zich is
Want ik dacht echt dat ik niet heelhuids thuis zou komen.
Reden we deze vrachtauto voorbij met achterop een pony vastgebonden.
Zo zielig.
Zijn lippen bewogen gewoon in de wind.
En dan ook nog de straathonden, die daar overal liggen.
Ik had moeite om mijn hoofd om te draaien en net te doen of ze er niet waren.
Maar ik had ze graag wat te eten gegeven.
Maar je weet niet wat voor ziekte ze bij zich hebben, en of ze te vertrouwen zijn.

Je kunt je toch niet voorstellen dat eens in de zoveel tijd ze gewoon afgeschoten worden,
of er gif gestrooid worden en ze de volgende dag overal dood liggen.

Een ding is me erg duidelijk geworden.
Wat hebben wij het goed hier in ons kikkerlandje.

Nu even genoeg over de vakantie, ik heb gisteren al een aardige tijd bij jullie rondgekeken,
pfffffffffff. dat is aardig wat kijken als je er een tijdje niet geweest bent.
Neem me niet kwalijk als ik niet bij iedereen een reactie achter heb gelaten.

Aankomende week weer werken, met mooi weer.
Om dan weer te verlangen naar de weekenden.

Voor nu nog een prettige zondag.

Groetjes Lia